Tylko blask Księżyca rozświetla mrok
Odbija się w czarnym wodospadzie
By roziskrzyć go delikatnym srebrem
Niczym galaktyką odległych gwiazd
I diamentowe okruchy
Migoczące na drzewie
W niestrząśniętych jeszcze
Kroplach deszczu
To piękne niczym sen
Obracam lekko głowę i zamieram.....
Serce przystaje mi bić
Z zapartym tchem patrzę
W lśniące pasją oczy
Zbliżasz się do mnie powoli
Parzy mnie ciepło bijące z Twego ciała
Twe dłonie sięgają po mnie
Zsuwają ze mnie zwiewną sukienkę
Ogień trawi mnie całą
Ostatni krok i oplatasz mnie ramionami
Czuję Cię tak mocno, że sprawia mi to ból
Zwilżasz językiem wargi patrząc mi w oczy
Zbudziłeś we mnie coś niesamowicie głodnego
"Mam nadzieję, że wiesz co robisz"
To ostatnie co pojawia się w mej głowie
Nim bierzesz mnie w posiadanie
Właśnie odebrałeś mi rozum, serce i duszę
To ten blask szafirowych oczu
Rzeczywistość nie ma racji bytu
I Noc I Srebro I Wodospad I Drzewo
Nie istnieją, są tylko Oczy.... i Ciepło...
Błagam niech tak zostanie.....
Niech tak wygląda moja wieczność....
