بـــــــده ساقی آن می کز او جام جم
زنــــــــــــــد لاف بینـــــایی اندر عدم
به من ده که گردم به تاییـــــــــد جام
چو جم آگــــــه از سّــــــــر عالم تمام
دم از سیــــــــر این دیر دیــــــرینه زن
صــــــلایــــــی به شاهان پیشینه زن
هــــــمان منزل است این جهان خراب
که دیده‌ست ایــــــوان افراسیــــــــاب
کــــــجـــــــــا رای پیران لشکرکشش
کــــــــجا شیده آن ترک خنجرکشش؟
نـــــــه تنها شد ایوان و قصرش به باد
که کس دخمه نیزش نـــــــــارد به یاد
هـــــــــمان مرحله‌ست این بیابان دور
که گم شد در او لشکر سلم و تـــــور
بده ساقی آن می که عکسش ز جام
به کیخسرو و جـــــــــــم فرستد پیام
چه خـوش گفت جمشید با تاج و گنج
که یک جـــــــــــو نیرزد سرای سپنج
بخشی از مثنوی ساقی نامه
سلام
خوب و خوش و شاد باشین
