منم كه گوشه ء ميخـــــــــانه خانقاه منست
دعـــــــاى پير مغــــــان ورد صبحگاه منست
گرم ترانه ء چنگ صبوح نيست چه بـــــــــاك
نواى من به سحر آه عـــــــــذر خواه منست
ز پادشاه و گدا فارغم بحــــــــمـــــــــــد الله
گداى خــــــــــاك در دوست پادشاه منست
غرض ز مسجد و ميخانه ام وصال شماست
جــــــــــــز اين خيال ندارم خدا گواه منست
از آن زمــــان كه برين آستــــــان نهادم روى
فـــــراز مسند خورشيد تكيه گاه مــــــنست
مگــــــر به تيغ اجــــــــل خيمه بركنم ور نه
رميدن از در دولت نــــــه رسم و راه منست
گناه اگر چه نبود اختيار مـــــــا حـــــــــــافظ
تو در طريق ادب باش گو گنــــاه منــــــست
یه سلام گرم از مشهد خیـــــــــــــــــــلی سرد
صبح شنبه ی همگی بخیر و شادی.
هفته ی خوبی پیش رو داشته باشین
