ابــــر آذارى بــــرآمــــد بـــــاد نــــــــوروزى وزيــد
وجه مى مى خواهم و مطرب كه مى گويد رسيد
شاهدان در جلوه و مــــــن شرمسار كيــــسه ام
بار عشق و مفلسى صعب است،مى بـايد كشيد
قــــحــــط جودست آبروى خود نــمى بايد فروخت
بـــــاده و گـــــل از بهـــــاى خرقه مى بـــايد خريد
گوئيا خواهد گـــشـــــــــود از دولتم كارى كه دوش
من همى كردم دعا و صـــــبح صـــــادق مى دميد
بالبى و صد هزاران خــــــنــــــده آمد گـــــل به باغ
از كـــــــريـــــمـــى گوئيا در گوشه اى بوئى شنيد
دامنى گر چاك شد در عــــالــــم رنـــدى چه بـــاك
جــــامــــه اى در نيكـــــنامى نيز مى بــــايد دريــد
اين لطايف كز لــــب لعـــل تو مـــن گفتم كه گفت؟
وين تطاول كز ســــر زلــــف تو مـــن ديدم كه ديد؟
عــــدل سلطان گر نپرسد حـــــال مظلومان عشق
گوشه گيران را ز آســـــايـــش طمع بــــايد بريــــد
تير عاشق كُش ندانم بر دل حـــــــافــــــظ كــه زد
اين قدر دانم كه از شعر ترش خون مى چكــــــــيد
سلام
صبح همه به نیکی
به امید روزی که صبح صادق در ایران کهن بدمد...
لبخندتون بخیر
